Dziś kochane dzieci poćwiczymy nasz języczek, aby był sprawny a nasza buzia by ładnie wypowiadała wyrazy.
1.Poproś o przeczytanie opowiadania Anny Tońskiej-Mrowiec „U krawcowej” – słuchając ćwicz (ćwiczenia logopedyczne).Wszystkie ćwiczenia logopedyczne wykonujemy przy lustrze.
Pan Języczek postanowił uszyć sobie nowe ubranie. Chciał wyglądać pięknie… Ale niestety: nie potrafił szyć! (robimy smutną minę). Na szczęście przypomniał sobie: od czego mamy krawca! (uśmiechamy się szeroko, pokazując zęby). Złożył więc wizytę pani krawcowej. Krawcowa wzięła miarę (kilkakrotnie dotykamy językiem prawego kącika ust, lewego kącika, potem górnej wargi, dolnej wargi). Zrobiła wykrój (językiem wysuniętym z buzi rysujemy w powietrzu koła). Następnie zaczęła ciąć nożyczkami materiał (na przemian rozciągamy wargi w uśmiechu i układamy je w „dzióbek”). Wreszcie zasiadła do maszyny do szycia. Maszyna turkotała (wymawiamy: „tur, tur, tur…”). Igła rytmicznie wkuwała się w materiał, zostawiając na nim równe szwy (dotykamy czubkiem języka wszystkich zębów po kolei). Strój pana Języczka był już gotowy. Pan Języczek włożył rękawy marynarki (wypychamy językiem lewy i prawy policzek), następnie ubrał nogawki spodni (wypychamy językiem dolną wargę z lewej i prawej strony). Przejrzał się w lustrze (przeglądamy się w lusterku). Robił różne miny do lustra, raz poważne, raz też wesołe (robimy minki). Uznał, że wygląda bardzo dobrze w nowym ubraniu (uśmiechamy się i kiwamy głową z aprobatą). Pięknie podziękował pani krawcowej i zapłacił (wyciągamy język z buzi przesuwając nim od podniebienia przez górne zęby i górną wargę). Dumny maszerował ulicami miasta (wymawiamy „tup, tup, tup…” trzymając język wysoko na wałku dziąsłowym).
Pokoloruj obrazek
Wskaż obrazek pani krawcowej.
